[ชีวิตเอเจ้นท์ก็แบบนี้แหละ ]มีเคสชวนปวดหัวมาเล่าให้ฟังกันอีกแล้วค่ะ
วันก่อนมีเอเจ้นท์ท่านหนึ่งทักมาขอดูห้องกับเรา (ห้องนี้ชินยูใจดีให้คอม100%)
กระหน่ำทั้งทักทั้งโทรแม้เป็นวันอาทิตย์
.
พอดูห้องแล้วขอต่อราคาบอกว่าวิวบล็อค
แต่ห้องนี้ราคาต่ำมากแล้วเราจึงขอปัดไป
สักพักบอกว่าขอต่อลง1,000 พร้อมทำสัญญา
.
พอสอบถามข้อมูลผู้เช่าไป จึงโป๊ะครั้งที่1
เอเจ้นท์คนนี้ขอเช่าอยู่เอง ขอลดราคาไม่พอ
ขอคอม100%ด้วยแหละจ้ะ แบบนี้ได้หรอ
ได้จริงๆหรอเธอออออ
.
เราเลยบอกว่าถ้าเป็นเอเจ้นท์มาเช่าปกติเคสเอเจ้นท์ชาวญี่ปุ่นก็ไม่เคยมีใครได้คอมนะเพราะมาในฐานะผู้เช่า โป๊ะ2ตามมาติดๆ คุณเค้าหาทางออกมาให้เราแล้ว (แหม่จอมวางแผนซะด้วย)
.
เค้าจะให้เอเจ้นท์ที่เป็นเพื่อนกันติ๊ต่างว่าเป็นเอเจ้นท์มาดำเนินการให้ แล้วเค้าก้เป็นลูกค้าปกติ เพื่ออยากจะได้รับคอมเต็มๆ100%
.
ปรึกษากันในทีมแล้ว เคสนี้มาแปลกเกินไป เราก็กังวลกันพอสมควร
จะอยู่ครบสัญญามั้ย ไม่ใช่ได้คอมไปแล้วหนีหายนะ
นางบอกภาระเยอะ เอ้แล้วถ้าวันนึงจ่ายค่าเช่าไม่ไหวทำยังไงละ
.
ปรึกษากันแล้วเราเลยคิดว่างั้นเปลี่ยนจากค่าคอมไปเป็นฟรีค่าเช่าเดือนสุดท้ายดีกว่า ยังไงก้ได้เท่าเดิมแค่เปลี่ยนรูปแบบ
.
ปรากฎว่าไม่เอาจ้า ไม่อยากจ่ายแรกเข้าแพงภาระเยอะ ขอเป็นคอม50% แล้วอีก50%ไปเป็นส่วนลดได้มั้ย
.
สุดท้ายเราตัดสินใจกันว่าเคสนี้คงรับไม่ไหวแล้วก็ปฏิเสธกัน มีสบถทิ้งท้ายด้วยนะ “เราผิดเองแหละที่ไปบอกว่าเป็นเอเจ้นท์”
.
โถๆคุณไม่ได้ผิดแค่นั้นหรอก ผิดตั้งแต่คิดจะเช่าอยู่เองแล้วจะเอาคอม100%ด้วยแล้วแหละ แถมยังวางแผนจะให้เพื่อนมาช่วยเล่นบทเอเจ้นท์อีก เสนอทางออกอื่นก็ไม่เอาอยากได้เงินค่าคอมท่าเดียว
.
ไม่น่ารักเลยนะจ๊ะ ว่ากันตาม process สิ แบบนี้ร่วมงานกันต่อยากเลย ฝากไว้ให้คิส